Vele handen maken licht werk: in de digitale versie van De Dikke van Dale omschreven als ‘indien je met z’n allen een karwei aanpakt, is het snel en gemakkelijk gedaan’. Op de ClubApp zag ik 'tegelbaantje opknappen'. Als oud jeugdcommissielid had ik al bedacht dat ik iets voor de jeugd wilde doen, dus dit was mijn kans. We meldden ons met zes Beekhuizenaren sterk bij onze groundsman Hans.

Pieter kon (in dit geval gelukkig letterlijk) de boom in om een enorme bult klimop weg te halen en wij (Suzanne, Karel, Chantal, Hans en ik) trokken, gewapend met harken, scheppen, schoffels, snoeischaren, een voegenkrabber en een kruiwagen, naar het voor sommige Beekhuizenaren misschien wel onbekende tegelbaantje achter baan 11 en 12. We troffen een ware rimboe aan. Totaal bedolven onder de bladeren en overwoekerd door gras, mos en grond. De struiken rondom waren hard bezig vanaf de zijkant het baantje over te nemen. Maar we lieten ons er niet door ontmoedigen en meter voor meter maakten we de tegels vrij. Het weer was prima, de stemming opperbest. Na anderhalf uur even een pauze om wat te drinken en weer door. Karel laadde kruiwagen na kruiwagen vol om af te voeren.  Het is weliswaar nog niet klaar, maar we waren trots op het resultaat. Een nieuwe groep kan er samen nog een keer de schouders onder zetten en van het tegelbaantje weer iets moois te maken voor de jeugd. En misschien is er op de club ook nog wel iemand die wat tegels vlak kan leggen. En je weet: vele handen maken licht werk.

Jacqueline Zaal